περιπρωκτίτιδα

η, Ν

ιατρ. φλεγμονή τού περιπρωκτίου.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. periproctitis (< περι-* + πρωκτίτιδα). Η λ., στον λόγιο τ. περιπτωκτῖτις, μαρτυρείται από το 1854 στον Θ. Αφεντούλη].